Duchowość sióstr klarysek ma swoje źródło w charyzmacie, który otrzymała św. Klara z Asyżu. Jego szczególnym wyrazem jest życie w ubóstwie.  Radykalizm, z jakim Święta realizowała obrany ideał, wypływał z miłości, którą ukochała Ubogiego Chrystusa. Ubóstwo oznaczało dla Niej oddanie wszystkiego Bogu i ludziom – tak spośród rzeczy materialnych: własności, dóbr i zabezpieczeń, jak i z darów, które Najwyższy złożył w Jej sercu. Wolna i pełna zaufania Opatrzności, podejmowała ze swoimi siostrami życie proste i skromne, by naśladować Pana w Jego ziemskim życiu i być jak najbliżej najmniejszych i ubogich ówczesnego świata.

Punktem odniesienia była dla niej Ewangelia.

Bratem i tym, przez którego Pan szczególnie działał w Jej życiu, był św. Franciszek z Asyżu. On pomógł Jej odczytać Boże wezwanie i zachwycił ideałami, które stały się im wspólne.

Gdy bracia szli głosić Ewangelię, ona wraz z siostrami trwała na modlitwie,wstawiając się za nimi i zanurzając się przez kontemplację w miłości Bożej. Przestrzenią realizacji Jej powołania było odosobnienie – klauzura, sprzyjająca spotkaniom z Bogiem i tworzenia głębokich relacji z siostrami. Z tego miejsca promieniowało błogosławieństwo na okolicę i na tych, którzy przychodzili, by prosić o wstawiennictwo sióstr w ich intencjach przed Bogiem.

Klara wypełniała swoją misję w zaufaniu i oddaniu wobec Kościoła. Gdy jej charyzmat okazał się wielką nowością, pomocy dla jego rozeznania szukała w Kościele, a swoje siostry obecne i przyszłe powierzała Jego opiece.

Klaryski dziś … 

Dziś w tym samym Duchu siostry klaryski podejmują tę

ewangeliczną drogę

w ubóstwie,

kontemplacji,

we wspólnocie siostrzanej

żyjącej ideałami św. Franciszka

i umiłowaniem Kościoła.

Z San Damiano siostry poszły niemal na cały świat i przez już ponad osiemset lat trwa klariańska przygoda z Trójjedynym. Upływający czas i różnorodność miejsc przyczyniły się do nowego odczytania duchowości, dawania odpowiedzi na wracające i dziś pytania o realizację tej drogi, o czynienie jej nadal  piękną i bliską dla ludzi XXI wieku…

… w Miedniewicach  

Siostry klaryski w Miedniewicach tworzą w chwili obecnej siedemnastoosobową wspólnotę, różnorodną wiekowo, narodowościowo i osobowościowo. A jednak pewność, że to właśnie On nas powołał sprawia, że te różnice służą budowaniu jedności, której tak bardzo dla swoich sióstr pragnęła św. Klara. Za przykładem pierwszych Ubogich Pań mamy swoje San Damiano – miedniewicki klasztor.

Nasze codzienne prace są w swoim zewnętrznym wyrazie bardzo proste: troska o dom, ogród, gotowanie, pranie, prasowanie, sprzątanie.

Jako ludzie ubodzy, na miarę naszych możliwości, podejmujemy również pracę zarobkową:  wypiek komunikantów, hostii i opłatków, haft i szycie szat liturgicznych oraz wyrób różańców sznurkowych.

Staramy się również z otrzymanych darów wspierać ubogich, by choć w małej cząstce także materialnie wesprzeć najsłabszych. Zawsze jednak pierwszym źródłem naszego utrzymania pozostaje Opatrzność Boża przejawiająca się jałmużną ofiarowaną nam przez ludzi dobrej woli.

Do dyspozycji Pana i wspólnoty oddajemy dary, które Bóg złożył w nasze serca i staramy się nimi posługiwać, a takie starania On szczególnie błogosławi i czasem w zaskakujący sposób realizuje.

Ewangelia stanowi dla nas zwierciadło, w którym przyglądamy się Chrystusowi, by poznając Słowo, pozwalać Mu przemieniać nasze życie, tak by oblubienica stawała się coraz bardziej podobna do Oblubieńca…

Św. Franciszek z Asyżu jest dla nas Ojcem, Bratem, Przyjacielem, Orędownikiem, który wskazuje nam kierunek oraz sposób osiągania celu. Zgłębiamy życie i pisma św. Franciszka, by coraz lepiej odczytywać nasze powołanie.

Jako pierwszą misję, którą powierza nam Kościół, podejmujemy modlitwę w całym bogactwie jej form, tak by wzrastać w nieustannym trwaniu w obecności Pana. Kontemplacja, której służy odosobniona przestrzeń klauzury, stanowi szczególne jej momenty.

Choć jesteśmy kobietami oddychającymi tym właśnie czasem intymnego spotkania z Panem, jednak bardzo ważne miejsce w naszym życiu zajmuje wspólnota. Miłość do współsióstr jest niejako szkołą i wyrazem miłości, jaką chciałybyśmy okazać każdemu człowiekowi.

Miedniewickie San Damiano przylega do kościoła – Sanktuarium Matki Bożej Świętorodzinnej. Nasza obecność w miejscu naznaczonym bliskością Świętej Rodziny i modlitwami, jakie przed Jej cudownym wizerunkiem składają pielgrzymi i ludzie kochający to miejsce, wyraźnie określa naszą misję wstawiennictwa, by była ona oddana szczególnie ich intencjom.

Tak oto w wielkim skrócie, ale zdaje się, że z zasygnalizowaniem najważniejszych spraw, przedstawia się charyzmat św. Klary z Asyżu i duchowość sióstr klarysek w Miedniewicach 🙂