Burkina Faso – kraj prawych ludzi

Ziemia ta do 1984 r. znana była pod nazwą Górna Wolta. Burkina Faso leży w Afryce Zachodniej, nie ma dostępu do morza, ale ma południową granicę z nadmorskimi krajami: Wybrzeżem Kości Słoniowej, Ghaną, Togo i Beninem. Podbita przez Francje pod koniec XIX w., była jej kolonią do 1960 r.
Burkina Faso jest jednym z najuboższych krajów świata. Konsekwencją tego jest średnia długość życia: dla mężczyzn – 42 lata, a 45 lat dla kobiet. Kraj liczy około
14 min ludności, która zamieszkuje teren bliski 75 %. powierzchni Polski. Językiem urzędowym jest francuski, ale mieszkańcy używają około 60 dialektów. Do najbardziej rozpowszechnionych należy język ludu Mossi, który stanowi blisko połowę mieszkańców. Ponad 70 % ludności to analfabeci. Obok wyznawców religii animistycznych, jest około 6 min muzułmanów oraz 2 min chrześcijan, w tym 1,5 min katolików.
Stolicą kraju jest Wagadugu, swoją dziwną “poprawną” pisownię – Oua-gadougou – zawdzięcza francuskiemu dziedzictwu.

Początek misji
Biskup diecezji Koudougou, Basile Tapsoba, w 1999r. złożył na ręce generała zakonu ojców franciszkanów zaproszenie do pracy w swojej diecezji. Odpowiedzieli na nie włoscy franciszkanie z Abruzzo i trzej z nich wyjechali do Burkina Faso 12 września 2001 r. Biskup zaproponował im osiedlenie się w Sabou, miejscowości położonej przy ważnej drodze asfaltowej, na południowy wschód od stolicy kraju Ouagadougou, w odległości około 70 km od niej i około 30 km od stolicy diecezji Koudougou. Było już tam zorganizowane centrum duszpasterskie dla parafii kilka lat wcześniej wykrojonej z ogromnej parafii, która miała siedzibę w mieście diecezjalnym.
Niestety, dwaj z przybyłych misjonarzy zachorowali i musieli wrócić do kraju, a do wytrwałego fundatora misji, o. Massimiliano Bacile, dołączył diakon z Abruzzo, o. Giacomo Di Ciano, który później, już w Afryce, został wyświęcony na kapłana. Ponieważ decyzja o podjęciu działalności misyjnej już zapadła i została rozpoczęta budowa klasztoru, do współpracy w prowadzeniu misji franciszkanie z Abruzzo zaprosili polskich franciszkanów z prowincji warszawskiej. Do gotowego już klasztoru zbudowanego na placu parafialnym, przybywali sukcesywnie bracia z polskiej prowincji: w 2003 r. o. Marek Hryniewicki i br. Michał Kossi Egah, pochodzący z sąsiedniego Togo, w następnym roku o. Kazimierz Więsek, a w 2007 r. dołączył do nich jeszcze o. Tomasz Kręt.

Praca duszpasterska
Biskup liczył wprawdzie na to, że franciszkanie stworzą centrum duchowości w diecezji, lecz wkrótce, w 2005 r. przekazał im parafię, w której się osiedlili. Obowiązki proboszcza pełni obecnie o. Marek Hryniewicki. Parafia jest duża, zajmuje teren 70 km na 40 km! Na jej terytorium mieszka około 150 000 osób, z czego katolicy stanowią około 10%, a ściślej około 13 tys. Pracę duszpasterską franciszkanów wspomaga 30 pełnoprawnych katechetów, którzy ukończyli specjalne kursy oraz około 100 katechetów wolontariuszy. Istnieje 10 ośrodków duszpasterskich, gdzie raz w miesiącu sprawuje się Mszę świętą, organizuje się dni skupienia, spowiedź oraz cotygodniową katechezę. A w 20 innych wioskach organizuje się, zwłaszcza w niedzielę, spotkania modlitewne. Wspomniane ośrodki duszpasterskie to przeważnie małe, gliniane kaplice, w niektórych wioskach jeszcze są dodatkowo chaty, a tylko dwa z nich mają skromne kościoły.

W centrum parafii, w Sabou jest 30 różnych grap formacji i służby, które wymagają opieki. Duszpasterstwo odbywa się już w miejscowym języku, w języku francuskim sprawowana jest tylko jedna Msza święta w miesiącu i opieka nad dwiema grupami. Od czasu przyjęcia parafii, w której stał już świeżo zbudowany kościół, rozbudowano parafialny ośrodek, ponieważ z uwagi na centralne położenie Sabou, setki osób przybywają tam na różne dni skupienia, i trzeba im zapewnić gościnę, a także posiłek.

W 2007 r. w parafii ochrzczono 223 dzieci i 646 dorosłych, 536 osób otrzymało sakrament bierzmowania, zawarto 66 małżeństw. W styczniu 2008 rozpoczęto budowę domu, w którym zamieszkają rodzime Siostry Niepokalanego Poczęcia, aby ułatwić duszpasterstwo, prowadzone tu według miejscowych praktyk. Są one na przykład nieodzowne, by zapewnić opiekę dziewczętom, które zmuszane przez rodzinę do małżeństwa, uciekają chcąc go uniknąć i chronią się w ośrodku parafialnym.

Działalność charytatywna i społeczna
Szereg inicjatyw w dziedzinie charytatywnej i społecznej podejmuje i przeprowadza o. Massimiliano Bacile, nie tylko najbardziej odważny jako najstarszy wiekiem i stażem misyjnym, ale jako osoba, która potrafi wydobyć potrzebne na to środki od włoskich dobroczyńców.
Burkina Faso jest ubogie w wodę, więc w ciągu minionych czterech lat z inicjatywy misjonarzy wykopano 12 studni. Ponieważ wciąż brak w kraju sieci szkół, przy parafii stworzono dzieciom możliwość nauki pisania i czytania w rodzimym języku. W 2007/2008 r. prowadzono 22 klasy, przeciętnie po 30 uczniów. Koszta częściowo pokrywało państwo.
Od 2004 r. prowadzi się w parafii Centrum Dożywiania i Edukacji w ścisłej współpracy z organizacją (CREN) diecezjalną i narodową. Udziela ono pomocy matkom i dzieciom do lat trzech w zakresie dożywiania i opieki sanitarnej. Dotąd przez centrum przewinęło się około 5000 dzieci, z których wiele bez tej pomocy by nie przeżyło. W aptece misji ludzie mogą po przystępnych cenach nabyć, a najubożsi otrzymać darmo najpotrzebniejsze leki.
Na ukończeniu jest już budowa “Centrum Medycznego Św. Maksymiliana Kolbego”, które składać się będzie z przychodni i laboratorium oraz małego szpitalika. Kierownictwo tego centrum przyjęły na siebie obecne tam już Siostry Mniejsze Maryi Niepokalanej, z których jedna jest lekarką i które już nadzorują wykańczanie pomieszczeń.
Oczywiście, ta działalność charytatywna będzie wymagać stałej pomocy dobroczyńców z Europy.

Przyszłość
Nadzieję misji budzą miejscowi młodzi, którzy pragną zostać franciszkanami i kapłanami. Wydaje się, że dla nich trzeba będzie stworzyć własne struktury formacyjne, ponieważ inne franciszkańskie ośrodki formacyjne w Afryce bazują na języku angielskim, Burkina Faso natomiast posługuje się językiem francuskim jako punktem odniesienia we wszystkich naukach i ważnych dziedzinach życia. Otwiera się więc własny prenowicjat dla zgłaszających się kandydatów i podejmuje się wstępne przygotowania do budowy domu formacji w stolicy kraju, gdzie został już zakupiony i ogrodzony odpowiedni teren.

Obecnie w Burkina Faso jest 11 zakonników: 5 kapłanów (3 z Polski, 1 z Włoch, 1 z Burkina Faso), 4 kleryków studentów teologii (2 uczy się w Seraphicum w Rzymie), 1 student filozofii, 1 nowicjusz oraz 2 postulantów. Bracia mieszkają w dwóch miejscowościach: w Sabou oraz w Ouagadougou.

Sabou 

Freres Franciscains Conventuels

Paroisse S. Luc

BP 40 SABOU

tel. (+226) 50 44 55 38

email: ofmconv.sabou@gmail.com

Gwardianem i proboszczem jest o. Giacomo di Ciano (Prowincja Abruzzo)

Ouagadougou

Freres Franciscains Conventuels

07 BP 47 OUAGADOUGOU 07

 (+ 226) 72 05 53 03

 vocation.conv@gmail.com

Gwardianem i proboszczem jest o. Sylwester Pudło